İlk başta ikisi tamamen alakasız görünür. Biri müzik, diğeri mantık. Ama aslında gitar çalmak da, kod yazmak da ritim ister, pratik ister ve hata yapmaktan korkmamayı öğretir. Her iki uğraş da seni “anda” tutar. Bir akoru tam oturtamadığında da, kod hata verdiğinde de sabırlı olman gerekir. Ve sonunda, o tını ya da o çalışan kod çıktığında hissettiğin şey aynıdır: “Başardım.”
Gitar çalmak, kendini ifade etmenin en saf yollarından biridir. Her tel, bir duyguyu temsil eder. Bazen o duyguyu kelimelere dökemezsin ama bir akorla anlatırsın. Kod yazmak da öyle; sözcüklerle değil, satırlarla iletişim kurarsın. İkisi de soyut düşünmeyi somut bir sonuca dönüştürür.
Ve en güzeli, ikisi de seni geliştirir. Gitarla müzik kulağını, yazılımla mantık yeteneğini güçlendirirsin. Biri ruhunu, diğeri zihnini eğitir. Belki de bu yüzden ben ikisini bir arada seviyorum: çünkü biri kalbimle, diğeri beynimle konuşuyor.